สมาพันธ์แพทย์แผนไทยแห่งประเทศไทย (สพท.)

วัดทุ่งหลวง

ตำบลแม่แตง อำเภอแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่

วัดทุ่งหลวงในอดีตเป็นที่ตั้งของที่พักสงฆ์เล็กๆ ต่อมาชาวบ้านได้ขออาราธนานิมนต์ท่านครูบาธรรมชัย ธมมชโย

มาพัฒนาให้เป็นวัดโดยสมบูรณ์ต่อไป ครูบาธรรมชัย ธมมชโย ได้เป็นผู้นำในการก่อสร้างพัฒนาเสนาสนะต่างๆตั้งแต่

ปี พ.ศ.๒๔๙๗ โดยมีวิหาร กุฎิพระ สามเณร เรือนพักของญาติโยมที่มาพักอาศัย โรงอบยาสมุนไพร รวมทั้งปลูก

สมุนไพรต่างๆ ท่านเป็นที่เคารพนับถือของชาวบ้านมาจนถึงปัจจุบัน แม้จะมรณภาพไปตั้งแต่ปี ๒๕๓๐ แล้ว

ปัจจุบันเจ้าอาวาสวัดทุ่งหลวงคือ พระครูวิสิฐ บุญญากร อายุ ๘๔ ปี

ประวัติการดำเนินการแพทย์แผนไทยในวัดทุ่งหลวง

วัดทุ่งหลวงมีชื่อเสียงเรื่องของการเปิดดูแลรักษาโรคให้กับชาวบ้านมาตั้งแต่สมัยของครูบาธรรมชัย โดยเฉพาะเรื่อง

ของการอบสมุนไพร ท่านสร้างโรงอบยาขึ้นตั้งแต่ปี พ.ศ.๒๔๙๗ เพื่อดูแลอาการเจ็บป่วยของโยมแม่รวมทั้งเปิดให้

บริการกับคนในชุมชนด้วย และมีการผลิตยาสมุนไพรรักษาโรคขนานต่างๆ แต่เมื่อครูบาธรรมชัยมรณภาพลง พ.ศ.

๒๕๓๐ จึงไม่ได้มีการรักษาในวัดอีกต่อไป คงมีเฉพาะการอบยาสมุนไพรที่ยังคงสืบทอดเจตนารมณ์ของครูบาไว้

และมีการสร้างใหม่ให้เพียงพอรองรับคนได้มากขึ้น

ในส่วนของการทำยาสมุนไพรก็มีการทำตามตำรับของครูบาฯไว้ สำหรับญาติโยมที่ต้องการยาสมุนไพรไว้รักษาโรค

มีทั้งหมด ๒๖ ตำรับ อาทิ ยาแดง ยาลม ๑๐๘ ยาลมมะเฮ็งคุต เป็นต้น ปัจจุบัน โรคและอาการของคนที่มาอบสมุนไพร

อาทิ ปวดเมื่อยร่างกาย ปวดหัว เวียนหัว เหน็บชา อาการนอนไม่หลับ อยู่เดือนไม่ได้ไฟ(ปัญหาของแม่หลังคลอด)

ล้างสารพิษในร่างกาย(กรณีใช้สารเคมีทางการเกษตร) มีผู้มาใช้บริการเฉลี่ยประมาณ ๕๐คน/วัน เปิดทุก วันอังคาร-วันพุธ

/ วันเสาร์-อาทิตย์ หยุดวันพระ

แนวคิดการให้บริการแพทย์แผนไทยตามหลักพุทธศาสนา

จากการสัมภาษณ์พระสมศักดิ์ ปัญญาวโร รองเจ้าอาวาสวัดทุ่งหลวง ท่านเห็นว่าการดำเนินการเปิดบริการอบสมุนไพร

และทำยาสมุนไพร เป็นการทำทานบารมี ช่วยเหลือคนให้หายจากความเจ็บป่วย เป็นหลักของความเมตตาที่มีต่อชุมชน

ทั้งฆราวาสและพระสงฆ์ หากพิจารณาตามหลักพุทธศาสนาแล้วเป็นไปตามหลักพุทธศาสนา ดังนี้

๑. หลักสังคหวัตถุ ๔ คือ (๑) ทาน ให้ทานแกผู้ที่มีทุกข์ (๒) ปิยวาจา พูดจาดี (๓) อัตถจริยา บำเพ็ญตนเองให้เป็น
ประโยชน์ (๔) สมานัตตา ทำให้เสมอต้นเสมอปลาย

๒. หลักพรหมวิหาร ๔ คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา

พระสมศักดิ์ยังสะท้อนให้เห็นถึงบทบาทวัดในการทำยาสมุนไพรว่า วัดมีบทบาทในการดูแลภูมิปัญญาท้องถิ่นเหล่านี้ไว้

ไม่ให้สูญหาย วัดเป็นที่พึ่งของชาวบ้านมาตั้งแต่อดีต ชาวบ้านเจ็บไข้ได้ป่วยไม่สบาย วัดเป็นศูนย์กลางในการดูแลสุขภาพ

ของคนในชุมชน ทำหน้าที่ตั้งแต่เกิดจนตาย เป็นที่พึ่งทางกาย ใจและสังคม เพื่อเป็นการสืบทอดภูมิปัญญาในการรักษาคนป่วยไว้

ลูกศิษย์และญาติโยมที่ศรัทธาได้ช่วยกันรวบรวมตำรับตำราของครูบาธรรมชัย จัดพิมพ์เป็นหนังสือ บันทึกตำรับยาไว้รอบกำแพงวัด

เพื่ออุทิศให้ครูบาฯ